پاسدار حریم عشق بودند و شناسنامه هویتشان شهادت،تاریخ تولدشان عاشورا بود سرزمین آرمانی شان کربلا....

زندگی را در تابلوی باشکوه کربلا مرور کردند و همه راه ها،الگوها،معانی ،و مصادیق و روشنایی ها را در آن یافتند و از همانجا بود که آموختند هوا خواه عشق باید از «تن و جان» بگذرد و به آب و آتش بزند،همه را فدا کند تا در عشق خود فنا شود....

تاریخ پرشکوه ملت ما گواه بر این ادعاست که دقیقه ای ،ثانیه ای و حتی لحظه ای را بی عشق حسین سپری نکردند،با شور حسین قیام کردند،با نام او از زیر قرآن گذشتند و در حالی که دهانشان به جمله «سوی دیار عاشقان ، رو به خدا می رویم» مترنم بود، سینه دشت و بیابان را شکافتند و پیش رفتند ...

و در لحظه های سخت و طاقت فرسای صحراها،در گرما و هرم داغ آفتاب ریگ های تفتیده جنگیدند و عطش تشنگی را با گوشت و پوست لمس کردندو خونشان درخون «ثار خدا» بالید... لحظه هایشان قامت عاشورا گرفت و صحنه های کربلایی آفریدنند و در نهایت عطششان را با می وصل الهی خاموش کردند...خوشا آنانکه با شهادت رفتند و به لقاءالله رسیدند  .شهیدمحسن نائینی فرد

«مجله آشنا»

ارسال شده توسط : تا شهادت ... التماس دعا...